مراحل ساخت دف پوستی

[av_textblock size=” font_color=” color=”]

مراحل ساخت دف پوستی

برای ساختن دف کردستان، ابتدا درختانی چون صنوبر، چنار، بید سرخ، گردو، تاک و . . . را قطع می کنند که تاک بخاطر مقاومت زیاد با وجود وزن کم، بهتر از سایرین است. سپس پوست تنه ی درخت را می کنند و از تنه ی بی پوست آن، الوارهایی مکعب مستطیل با طول ۱۷۰ الی ۱۸۰ و عرض ۵ الی ۶ و ارتفاع ۱٫۵ الی ۲ سانتیمتر بدست می آورند.

الوارهای مستطیلی را درون دیگ مستطیلی پر از آب قرار می دهند تا آب، درون مغز چوب نفوذ کرده و الوارها مانند ترکه، نرم و تغییر شکل پذیر شوند. زیر دیگ، آتش روشن می کنند تا آب درون آن گرم شود زیرا آب گرم سریعتر در داخل چوب نفوذ می کند.

سپس هر یک از الوارهای تــــر و نــرم شده را زیر غلتک کوچک دستی قرار می دهند و با چرخاندن دسته ی غلتک و عبور الوار از زیر آن، الوار را خم می کنند.
سپس الوار خم شده را درون قالب فلزی استوانه شکلی قرار می دهند تا الوار خم شده، شکل دایره به خود بگیرد. بعد از آن با کوبیدن میخ هایی موقتی، دو سر الوار را بطور موقت بهم متصل می کنند تا پس از خارج کردن الوار از داخل قالب، شکل دایره ای آن حفظ شود.

سپس صبر می کنند که الوار، خشک شود تا تغییر شکل ناپذیر گردد. برای خشک شدن از نور مستقیم خورشید که باعث خشک شدن یکباره ی چوب می شود، استفاده نمی کنند بلکه خشک شدن، در سایه انجام می شود تا چوب به تدریج خشک گردد. خشک شدن تدریجی باعث می شود که چوب مقاوم تر شود و دیرتر تاب بردارد.

پس از خشک و تغییر شکل ناپذیر شدن، میخ های موقتی را از دو سر الوار در می آورند و با روشی به نام فارسی بـــُر در دو سر آن، پله ایجاد می کنند و با سریشم این دو پله را بهم می چسبانند تا کمانه حاصل شود.

پس از خشک شدن سریشم، ضخامت ۱٫۵ الی ۲ سانتیمتری کمانه را بوسیله ی تیشه به ۲ الی ۳ میلیمتر می رسانند که آن را پــَخ زدن می گویند.
بعد از آن در فاصله ی ۳ سانتیمتری پخ، میخ هایی با فاصله ی ۱ سانتیمتر از یکدیگر به سطح جانبی داخلی کمانه می کوبند و آنها را کج می کنند تا به شکل قلاب درآیند. سپس حلقه های آماده را بر قلابها می آویزند.

اکنون فقط کشیدن پوست بر روی کمانه باقی مانده است. بدین منظور حیواناتی چون، گوسفند، میش، بز، بز کوهی، آهو، شتر و . . . را کشتار کرده و پوست آنها را می کنند که پوست آهو بخاطر صدادهی مطلوبش از سایرین بهتر است.
سپس پوست کنده شده ی آن ها را شسته و دباغی می کنند تا موها و پشم ها از پوست جدا شود. چون پوست دباغی شده، خشک است و قابلیت کشیده شدن بر روی کمانه را ندارد؛ آن را برای مدتی درون آب قرار می دهند تا نرم شود.

حال، پوست را از طرف پخ کمانه، بر روی کمانه بگونه ای می کشند که کشش در تمام جهات به یک اندازه و یکسان باشد. سپس با سریشم، پوست کشیده شده را به سطح جانبی خارجی کمانه می چسبانند و با کوبیدن گل میخ ها در فواصل مساوی، اتصال را محکم می کنند.
پس از خشک شدن تدریجی پوست، دف کردستان آماده ی نواختن است.

مقاله بعدی : نت چیست؟
[/av_textblock]