ساز کوبه ای طبلا

ساز کوبه ای طبلا

طبلا مهمترین طبل موسیقی هندوستان است که شامل دو طبل است ،یکی کوچکتر و به صورت کوزه است و نامش« دایان» و دیگری بزرگتر وبه صورت کاسه و نامش«بایان» .
دایان که طبلی قابل کوک است با نغمه های راگای مورد نظر و معمولا با اصیلترین نغمه ی راگا ی مورد نظر کوک می شود که نامش شاه نغمه ی راگا است. برخی بایان را نیز چند نغمه بم تر (فاصله چهارم، پنجم ویا اکتاو)کوک میکنند.
در طبلا دست راست روی بایان و دست چپ روی دایان است(مگر انکه طبلا نواز چپ دست باشد) و برای نواختن از انگشتان و کف دو دست استفاده می شود . در حقیقت دستی که روی طبل کوچکتر (بایان) است پرکارتر می باشد ،و دست دیگر بیشتر حالت کمی دارد و نوازنده با این دست رنگ و ترکیب های گوناگونی به دست اصلی اضافه می کند .همچنین برخی اوقات دست فرعی روی طبل بزرگتر فشارهایی را وارد می کند تا کوک صدای بایان را بصورت موقت تغییر داده و صدای گوناگونی را از ان بیرون بکشد .در ضمن به ندرت اتفاق می افتد که نوازنده دست فرعی را از روی طبل بزرگ برداشته و روی طبل کوچکتر به همراه دست اصلی بنوازد.
پوست طبلا معمولا از پوست گوسفند یا بز هست که نوار چرمی روی هر کدام از طبل ها به صورت مجزا بافته میشود وبا سفت و شل کردن ان نوارهای چرمی طبلا کوک میشود .برای راحتتر و دقیق تر کوک کردن طبلا ی کوچکتر ،استوانه های کوچک چوبی لای نوار چرمی و بدنه ان تعبیه شده است. پوست طبلا به سه بخش مهم ،کناره.میدان. و سیاهی بخشبندی می شود.
.